Շատ անհարմար բան ստացվեց
Որքան էլ պարադոքսալ` Հայաստանում ամենալիբերալ ուժը սոցիալիստական, սոց-ինտերնետի, կներեք` Սոցինտերնի անդամ դաշնակցությունն է: ՈՒզում-չեք ուզում: Բայց` հերթով:
Եվ ուրեմն` այս քառօրյային այընտրանքային ԲՀԿ-ն բռնեց ու «բոյկոտեցավ»: Ստացվեց, որ Եվրասիական միության ուժեղ ջատագով, Պուտինին ուժեղ սերերով սիրող ԲՀԿ-ն էլ չունի «աղջիկ վախտվա էնտուզիազմը», ու որ ՀՀԿ-ն ռուսիստ է ավելի, քան կարելի էր կարծել: Եթե չասենք` ՌԴ դեսպան «գոսպոդին» Կովալենկոյի բարձրաձայնման չափ: Այն է` Ռուսաստանն է «եղել մեր ախոյանը` տես» (օ՜յ, խառնեցինք. էդ Բաբելոնն էր), և ուրեմն` «գոսպոդին» Կովալենկոն, մոդերատորի իր բարձունքից օրերս ասել էր, թե Ռուսաստանն է միշտ եղել Հայաստանի անվտանգության երաշխավորը (չի ասում` 1915-ի՞ն, թե՞ երբ): Պառլամենտում էլ տեղի ունեցած քվեարկությունը եկավ հաստատելու դա:
Չնայած դեսպանի մտքի դեմ հայ լրագրողական միտքը շատ ուժեղ ծառս էր եղել: Որոշ տեղեկություններով էլ` Սերժ Սարգսյան-Կովալենկո նախավերջին հանդիպման ժամանակ նույնիսկ Սերժ Սարգսյանն էր դեսպանին ասել` «նելզա՜»: Բայց դե, ոնց ասում են, ուզում էինք` լավ, ստացվում է` ինչպես միշտ:
Այսպիսով, ՀԱՊԿ անդամ երկրներում ռազմական ենթակառուցվածքներ տեղակայելու մասին նախագծի խորհրդարանական քննարկումն ու քվեարկությունը կարելի է համարել հայոց քաղաքական մտքի մեծագույն ֆիասկո:
Փաստորեն, այն պահին, երբ վայրկյան առ վայրկյան սպասվում է Թուրքիայի, իմա` ՆԱՏՕ-ական «ենթակառուցվածքների ռազմական» ներխուժումը Սիրիա (հասկանալի է` դա կլինի Օբամայի վերընտրվելուց ժամեր անց), երբ մեր քթի տակ նման զարգացումը կարող է և ազատել Սաֆարովին հերոս դարձնող էթնոս-երկրի կացնոտ ձեռքերը, մենք շատ արագ ռեժիմով, միակամ վավերացրինք մի պայմանագիր, որը, որպես պետություն, գրեթե բացառում է մեր մանևրերի հնարավորությունը, մեզ` 1915-ի հանգով թողնելով մայր-Ռուսի, ՀԱՊԿ կոչված անհասկանալի հիբրիդի «օրհնված» ոտի հույսին` բոլոր հետևանքներով հանդերձ։
Սա, իհարկե, այլ ու ծանր խոսակցության թեմա է: Դառնանք մեր հարազատ «ճահճին»: Այսպիսով, հայոց պառլամենտում վերը նշված նախագծի քվեարկությունը շատ նուրբ շերտեր բացահայտեց մեր կուսակցական իրականության մասին:
Ի՞նչ արեց մեծամասնությունը: Ինչպես միշտ, ասաց` «Ես էլ դու եմ, ես չկամ»: Այդքան մեծ ֆրակցիայում մեկ «դեմ»` նմուշի համար, որպես եզակի այլընտրանք, որպես տրանսֆորմացիայի, «նանոյի ու մոդեռնիզացիայի», «հավատացածի ու փոխվածի» արտահայտություն, չկա՜ր: Նույն հին` «քյարթուն» էր: ՈՒրիշ ոչինչ:
Կարելի՞ էր գոնե ՀՀԿ «Հարվարդի տղերքին» խնայել, նրանց «կողմ» քվեարկել չտալ: Չէ՛ր կարելի:
Բայց ամենաաբսուրդը սա էլ չէր, այլ կայացած փաստը, որ Արտաշես Մամիկոնիչը չէր մասնակցել այդ քվեարկությանը. ո՜նց է նեղանալու «գոսպոդին» Կովալեկոն` ՌԴ դեսպանը նրանից, որի թանկագին ընկեր ու հաճախ հյուրն է մեր Մամիկոնիչը:
Ընդ որում, սույն պայմանագիրը «ծակել»-բացահայտման էր տարել խորհրդարանական բոլոր քաղաքական ուժերին: ՀԱԿ-ից` Լյուդմիլա Սարգսյանին ու Գագիկ Ջհանգիրյանին: Արամ Մանուկյանն այդ քվեարկության ժամանակ «դիզերտիր» էր գրվել. քվեարկեր «դե՞մ», որպես հայտնի ու անվախ լիբերալ, երկրի ինքնիշխանության խոշոր ջատագով, Ռուսաստանն այս նախագահական ընտրություններում «ըսկի» տեր չի կանգնի ՀԱԿ-ին (չնայած ասում են` առանց էդ էլ էս անգամ ՀԱԿ-ի զահլեն չունեն). «կո՞ղմ» ոնց քվեարկեր. չէի՞նք ասի` բացահայտվեց:
ՀԱԿ-ից ամենաինտրիգայինը լինելու էր Լևոն Զուրաբյանի քվեարկությունը (ինքն էլ այնպես` ոչինչ. հաճախ է այցելում միստր Կովալենկոյին): Ավաղ, նա Ստրասբուրգում էր:
Ազատ դեմոկրատներն էլ պակաս հետաքրքիր չէին. Ալիկ Արզումանյանը, բնականաբար (ընդ որում, ամենասկզբունքային ելույթն ու մոտեցումը հենց նրանն էր), դեմ էր, իսկ ահա սանկտպետերբուրգներում հյուպատոսված ընկեր Ռուբենը` Հակոբյան, «ա լյա Արամ Մանուկյան» էր. չի քվեարկել:
Հասանք թանկագին և անմոռաց դաշնակցականներին: Նրանք սկսել են այնպե՜ս դուր գալ մեզ, որ քիչ է մնում մոռանանք 1915-ին նրանց և ռուսների համերաշխ գործունեությունը:
Մեր թանկագին «ընկերները», որ մշտական ռուսիստի համարում ունեն (հիշո՞ւմ եք, մի տարի առաջ էլ դագաղը վերցրել, տարել-դրել էին ռուսական դեսպանատան «դռանը»), աչքներիս նոր իմիջ են ձևավորում, տրանսֆորմացիա են ապրում, հավատում ու` ո՜նց են փոխվում. որ այդ ալքիմիան ուղղակի սիրտ է շարժում:
ՈՒ հիմա` էս մեր ՀոՀիԴա-ն այդ քվեարկության ժամանակ ունեցել է մեկ քաջ «դեմ»` Արծվի՜կ Մինասյան, երկու հարգելի բացակա, իսկ Վահան Հովհաննիսյանն ու Աղվան Վարդանյանը ձեռնպահ են քվեարկել: Բա՞:
Մյուս կողմից էլ, ստացվում է, որ մենք ու մեր «ինքնությունն» էլի մնում ենք դաշնակների հույսին: Ինչպես նախորդ դարասկզբին:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
-
Ասում են… Մենք առաջարկել ենք համաձայնության գալ Ադրբեջանի հետ այնպես, որ Քելբաջարն ու Լաչինը, նաև ամբողջ Ղարաբաղը, փաստացի մնան Հայաստանի իրավասության ներքո
-
Ասում են Ռուսաստանը գնահատում է Հայաստանի հետ կառուցողական հարաբերությունները, սակայն հնարավոր չէ համաձայնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի թեզերի հետ՝ ռուս խաղաղապահների առաքելության ձախողման մասին:
Տարածաշրջանային
Թուրքիան հետևողական ջանքեր է գործադրում Հյուսիսային Կիպրոսի օկուպացիան լեգիտիմ դարձնելու ուղղությամբ
50 տարի առաջ այս օրը՝ 1974թ. հուլիսի 20-ին, թուրքական բանակը Կիպրոսում «խաղաղություն հաստատելու» պատրվակով ներխուժեց կղզի։ Շուրջ երկու ամսվա ընթացքում Թուրքիայի զինված ուժերը գրավեցին Միջերկրական ծովում գտնվող անկախ պետության՝ Կիպրոսի Հանրապետության տարածքի շուրջ 40 %-ը և մինչ օրս այնտեղ են։Ավելին, Կիպրոսի օկուպացված հյուսիսային հատվածում Թուրքիան հռչակել է «Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետությունը»...
